วันพุธที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2554

เยือนดอยตุงบ้านย่า

ลงจากรถตู้ 5 คัน มารายงานตัวหน้าห้องตั๋ว ก่อนเดินแถวเข้าชม "พระตำหนัก" บ้านย่า


บ้างคนเริ่มหากล้องกันแล้ว หลังจากนั่งโยกเพลินๆ มาบนรถตู้


อันดับแรกต้องฟังมัคคุเทศก์กันก่อน ต้องชี้แจง เพื่อความพร้อมเพรียง


ไกด์ "น้องพริสซี่" ทำหน้าที่บรรยายเป็นคุ้งเป็นแคว


ร้านแกฟา เอ้ย กาแฟ ตอนนี้เงียบเหงาหน่อย ขากลับมีคนล้อมเต็ม


ดอกไม้บ้านย่า ทำให้สดชื่นแก่นักท่องเที่ยว


ดอกอะไรกันมั้ง อยากบอกจังครับ แต่ว่า ไม่บอกดีกว่า เพราะไม่รู้จักชื่อ อิอิ












ตรงนี้หน้าบ้านย่า สวยงามเหลือเกิน











สังเกตบนเฉลียงใต้หลังคามีดอกไม้ เป็นสไตล์ของชาวสวิสต์ที่สมเด็จย่าเคยอยู่อาศัย
ส่วนคนที่ยืนประกอบฉากอยู่นี่ไม่ใช่ ทหารยามนะครับ


มองจากบนบ้านย่าลงไปด้านล่างเห็นภาพวิวทิวทัศน์สวยงามร่มเย็นดี


ภายในพระตำหนัก ห้ามถ่ายรูป แต่ถ่ายออกไปภายนอกเขาอนุญาต เลยได้ภาพนายแบบหล่อเหลามาด้วย


ว่าแล้ว ขอแสดงแบบอีกภาพ


สาวสุ น้องสุภาภรณ์ อาจารย์ประจำสาขา การจัดการอุตสาหกรรม






ภาพนี้ปรับปุ่มเป็นถ่ายภาพวิว จึงได้ภาพสวยงามดี แถมบทกวีมาฝากไว้ด้วย






น้องกาญจน์ สาวน้อยจากหัวหิน กำลังสนใจฟังคำบรรยายอัตโนมัติ


สองสาวคนแรกจากสาขา สาระสนเทศฯ คนขวาจาก การจัดการ






นี่ บ้านย่า มุมทางออก







ปรากฏว่าเราเดินกันเร็วเกินไปฟังไม่ทัน ไม่ครบตามจำนวนที่มีอยู่ ทำให้น้องกาญจน์ ยังอยากจะขอมาฟังที่บ้าน แต่ เจ้าหน้าที่ไม่อนุญาต





เริ่มมีเสียงร้องเรียกให้มาถ่ายรูปกันเป็นหมู่หน่อย



เริ่มรวมกลุ่มกันได้บ้างแล้ว ยังต้องเรียกกันต่ออีกสักครู่ กว่าจะรวมตัวกันได้ทั้งหมด
คงต้องแสบคอต่ออีกหน่อย มัคคุเทศก์ทำหน้าที่เป็นคนเรียก


มุมด้านขวา ถ่ายก่อน เนื่องจากมุมกล้องรวมไม่หมด


แล้วค่อยถ่ายต่อมุมด้านซ้ายอีกหน่อย แค่นี้ก็พอครบทั้งกลุ่มได้แล้ว



แล้วไม่ลืมถ่ายภาพไกด์ของเรา กับเพื่อนรุ่นน้องร่วมงานไว้เสียหน่อย


นี่น้องดูไว้ งานไกค์อย่างเรา ทำงานต้องเต็มที่หน่อย อย่างพี่นี่

























































































ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น