วันพฤหัสบดีที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ระหว่างการเดินทางเที่ยวเชียงราย

สนามบินสุวรรณภูมิ เดินทางผ่านทาง กทม.
พบว่าบนผิวดินมีน้ำมากมาย จนมองไม่ค่อยจะเห็นพื้นดิน




ขึ้นบินเหนือเมฆแล้วก็มองไม่เห็นพื้นน้ำ เห็นแต่ปุยเมฆขาวพราวคล้ายสำลี



ตอนเครื่องบินร่อนลงต่ำ มองเห็นพื้้นดินของเชียงราย ชัดเจนขึ้นเรื่อย เห็นสายน้ำกก (?)
ไหลคดเคี้ยวเหมือนเงี้ยว อยู่ด้านล่าง แล้วก็ร่อนลงโดยสวัสดิภาพที่ท่าอากาศยาน
"แม่ฟ้าหลวง" ที่เชียงราย









ผองเราค่อยๆ ทยอยออกมาจากสนามบิน เพื่อนมาขึ้นรถบัสขนาด40 กว่าที่นั่งหน้าสนามบิน




ภาพนี้ อยู่ระหว่างการเดินทางขาไป ระหว่างการรอขึ้นเครื่องบิน 3 ชั่วโมงกว่า
จึงมีเวลาทำอะไรได้หลายอย่าง เด็กๆ ก็เล่นกันเพลิน จนน้องกาญจน์เดินตาม
เด็กคนอื่น เกิดหลงกับแม่ และจะเข้าไปรอด้านใน เจ้าหน้าที่ขอดู boarding Pass
แต่ไม่มี เพราะอยู่กับแม่ จึงต้องนั่งรอ อยู่นานพอควร



















นี่เปิดร้านทำผมกันเสียหน่อยระหว่างรอ แถมถ่ายภาพประกอบเสียด้วย
ส่วนด้านล่างนั่นก็นั่งรออย่างเดียว หลายคนง่วง แต่หลายคนยังตื่นเต้น
อยู่กับการเดินทาง







นี่ก็เริ่มเดินทางเข้างวงช้าง ขึ้นเครื่องบิน หลายคนได้ที่นั่งกันแล้ว



ที่บรรยายไว้ข้างต้น ก็ตรงนี้ มองดูล่างลงไปเห็นเมืองกรุงเทพฯ และใกล้เคียง
จมอยู่ใต้ผิวน้ำกันจะจะ ดูกันอีกทีเพื่อจดจำว่า "น้ำท่วมกรุง" สมัยนายกหญิงของเรา










ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น