1 ธันวาคม 2554
พระพุทธนวล้านตื้อ ริมฝั่งโขงสีทองตั้งตระหง่านเปล่งประกายเหลืองอร่าม
เดินทางถึงเชียงแสนแดนสามเหลี่ยมทองคำ นึกถึงเพื่อนเก่าสมัยเรียนหนังสือด้วยกันที่ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กทม. ตั้งแต่ปี 2527-2533 (เรียกว่ารุ่น 35) รวมการปฏิบัติงาน 1 ปี รวม 5 ปีที่เรียนหนังสือร่วมกัน จบแล้วต่างแยกย้ายกันไป "อินจันทร์" นิสัยใจคอสงบเย็น เรียบร้อย รักเพื่อนพ้อง ไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่สนใจยศฐาบรรดาศักดิ์ตำแหน่งทางการบริหารใดใด บ้านเกิดอยู่สุโขทัย สอบบรรจุเข้ารับราชการครูได้ที่ "โรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม" ตอนหลังเปลี่ยนชื่อเป็น "ปรเมศร์" นัยว่า เท่ กว่าเดิมนิดหน่อย จึงเปลี่ยน ก่อร่างสร้างครอบครัวเล็กๆ ขึ้นที่นี่ ไม่ยอมอยู่บ้านพักของโรงเรียน เพราะวุ่นวาย ปัจจุบันมีบ้าน มีรถ มีที่ดิน มีภรรยา 1 คน มีบุตร 2 คน โตเป็นหนุ่มกันแล้ว
โทรหาเพื่อนว่าจะเดินทางถึงเชียงแสนสามเหลี่ยมทองคำ เพื่อนยินดีเดินทางมาพบโดยนัดหมายเวลาให้สอดคล้องกับการเดินทางของคณะ อย่างน้อยเราได้มีเวลานั่งสนทนากันที่ร้านกาแฟราว 1 ชั่วโมง อย่างน้อยก็ได้พบเพื่อน
ได้พบเพื่อน มจร.รุ่น35 ปรเมศวร์ หรือ อินจันทร์ จนได้
เชิญรองคณบดี ผศ. นภาพร นาคทิม ร่วมถ่ายรูปเสียหน่อย
ถ่ายภาพเสียหน่อยในร้านกาแฟ แต่ไม่ดื่มกาแฟ ดื่มน้ำมะนาวแทน
สินค้าภายในร้านเห็นว่าสวยงามดีเลยชักภาพเสียหน่อย
นี่ มีภาพคนบริการเสียด้วย จะได้เห็นกันจะจะ ว่ามาถึงแล้วจริงๆ
ถึงเวลานัดหมายก็มาคุยกันหน้ารถบัสเสียเลย จะได้คุยกันต่อจนกว่านาทีสุดท้าย
สินค้าภายในร้านที่ผมชอบ ดูแล้วนึกรัฐบาลปัจจุบันขึ้นมาทันที ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น