วันพฤหัสบดีที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เกินแสงใดจักฉายส่อง


กินแสงใดจักฉายส่อง

มืดจริงหนอชาติไทยในวันนี้
เมฆหมอกมีมืดมาด้วยห่าฝน
ตะวันลับดับไปไทยมืดมน
ประชาชนคลำทางอยู่วังเวง

แสงไฟฟ้ามืดลงคงดับแล้ว
ไร้วี่แววแก้ไขใครรีบเร่ง
ความหวาดกลัวมัวหม่นคนหวั่นเกรง
แว่วบทเพลงฆ่าฟันอันตราย

ไร้แสงเทียนน้อยใหญ่ในยามค่ำ
ความเย็นชืดมืดดำสื่อความหมาย
คลี่ม่านคลุมรุมควันอันวุ่นวาย
เงาความตายบ่ายหน้ามาเยี่ยมเยือน

เสียงฟ้าผ่าฟ้าร้องดังก้องกึก
ความรู้สึกลึกร้าวราวถูกเฉือน
เงาสภาประชาไทยใยลางเลือน
มองภาพเตือนเหมือนไม่ใช่สภา

เงาดำดำ อำนาจที่พาดผ่าน
เงินที่หว่านมีแรงแห่งตัณหา
เงา ตำแหน่งแรงขับอับปัญญา
บังสายตามืดมิดจิตมืดมน

มืดจริงหนอชาติไทยในวันนี้
สามัคคีขาดหายไปทุกหน
มากคนก่อปัญหาพาอับจน
มองหาคนส่องไฟยังไม่เจอ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น