แม่เฒ่าแห่งบ้านทอน
บ้านน่ามองสองชั้นนั้นหลังใหญ่
มองไกลไกลคิดว่าน่าอบอุ่น
พบแม่เฒ่าเมตตาเกื้อการุณ
เงาแห่งบุญฉาบฉายในสายตา
เรือนหลังใหญ่หลังนี้มีลูกหลาน
อยู่ร่วมบ้านร่วมเรือนเพื่อนคุณย่า
จำนวนมากเท่าใดได้บอกมา
ท่านผู้เฒ่ากล่าวว่าข้าคนเดียว
แล้วลูกหลานไปไหนใครขอถาม
เขาก็ตามกันไปในเมืองเปลี่ยว
ปล่อยคนแก่ให้อยู่เพียงผู้เดียว
มาแลเหลียวบางทีที่มีงาน
คุณย่าอยู่อย่างไรในบ้านนี้
ฉันนั่งนี่ที่ใกล้บันไดบ้าน
นั่งถัดไปถัดมาถ้ารำคาญ
แถวหน้าบ้านหลังบ้านสำราญดี
มีเพื่อนบ้านผ่านมาข้าคุยด้วย
ต่างก็ช่วยแวะมาหาถึงที่
สนทนาปราศรัยไปตามที
ข้ายังมีลูกสาวให้ข้าวกิน
ทั้งหยูกยาจัดไว้ให้จนครอบ
เช้าเย็นพบสองครั้งรวมทั้งสิ้น
ข้าคุณเคยบ้านข้าจนชาชิน
คนท้องถิ่นอิสานต้องทานทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น