ห้องกว้างอันว่างเปล่า

ห้องกว้างอันว่างเปล่า

มองฟ้าไกลในห้องกว้างอันว่างเปล่า

ไม่มีดาวดวงใดให้มองหา

ริมหน้าต่างห่างไกลสุดสายตา

แหงนมองฟ้ามืดดำกลางค่ำคืน

มีแสงไฟลางลางระหว่างตึก

เสพรู้สึกนึกหนาวในคราวตื่น

ชีวิตเหมือนเพื่อนดาวไม่ยาวยืน

มีชังชื่นตื่นหลับแล้วลับลง

ในห้องกว้างว่างเปล่ามาเฝ้าแม่

ได้เพียงแลแม่หลับใหลในความหลง

ยามแม่ตื่นลืมตามหน้างุนงง

เพราะยังคงอยู่ในไอซียู (ICU)

เพราะโรคร้ายรุมล้อมย่อมเร่งรีบ

เข้าผาตัดหัวใจตีบรีบต่อสู้

สงครามเย็น “เป็น-ตาย” ใช่ศัตรู

แค่เป็นคู่คนละข้างต่างวันวัย

เรื่องของแม่ครั้งก่อนสะท้อนภาพ

ยังซึมซาบกลับเยือนเหมือนภาพใหม่

เป็นต้นแบบชีวิตนำจิตใจ

บันทึกไว้ในวันอันวังเวง

อยากเฝ้าแม่แต่เราต้องเฝ้าห้อง

แว่วฟ้าร้องค่อยค่อยกลางฝอยฝน

ดวงใจหวั่นรันทดอย่างอดทน

มารผจญคราวนี้อีกกี่วัน

โสภณ เปียสนิท

39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110