วันศุกร์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2555

เสียงเด็กร้องไห้ข้างบ้าน


เสียงเด็กร้องไห้ข้างบ้าน

 

ในยามบ่ายปลายวันอันเงียบเหงา

ลมเบาเบาแกว่งไกวใบมะม่วง

พยับแดดเต้นเร่าเงาภาพลวง

ฝุ่นหล่นร่วงลงค้างบนหลังคา



แว่วเสียงเด็กร้องไห้ในบ้านร้าง

คำครวญครางมุ่งมาดปรารถนา

อยากเห็นแม่ทุกทีที่ลืมตา

ทุกเวลาอบอุ่นหนุนแขนนอน



อยากให้แม่อุ้มไว้เดินไปเที่ยว

ทุกทางเทียวแม่พาผ่านมาก่อน

ผ่านทุ่งท่าสายัณห์ตะวันรอน

แล้วจึงย้อนทางยาวกลับเย้าเรือน



อยากให้แม่กลับมาพาอาบน้ำ

ล้างรอยดำช้ำชอกฟอกรอยเปื้อน

ทาแป้งหอมย้อมใจไม่ลืมเลือน

แม่จึงเหมือนเพื่อนใจในความจำ



ฟังนิทานกล่อมนอนก่อนจะหลับ

เสียงเพลงขับคำขานอันคมขำ

ก่อนหลับผล็อยลอยอารมณ์ในคมคำ

เมื่อม่านดำราตรีเริ่มคลีคลุม



ในยามบ่ายปลายวันอันหม่นหมอง

เสียงร่ำร้องร่ำไรเหมือนไฟสุม

ไฟเหว่ว้าอารมณ์ยังโหมรุม

แม่ไม่อุ้มเพียงใดไม่หลับเลย

 

โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น