ถึงคราวเยือนเกาหลี
ท่องถิ่นที่มีความฝัน
แดนหนาวในคราวนั้น
คิดถึงวันประทับใจ
ลัดเลาะเกาะนามิ
กิน
“กิมจิ” เขามีให้
“อูด้ง”
เส้นโยงใย
ซดน้ำได้อร่อยดี
“คู่รัก”
ปักใจมั่น
คือรูปปั้นอยู่ที่นี่
“สนใหญ่”
สองร้อยปี
มองมากมีที่เรียงราย
รู้จัก
“โซรัคซาน”
คือวันวารมุ่งมั่นหมาย
หนาวเหน็บจนเจ็บกาย
ยังมิวายจะเดินมอง
“วัดทงอิลแทบุล”
เราเดินวุ่นเที่ยวสอดส่อง
เคเบิ้ลเพลินทดลอง
ขึ้นแล้วมองยามค่ำคืน
ล่องใต้ไปถึงแดน
“เอฟเวอร์แลนด์”คนดาษดื่น
คนใหญ่ไร้ที่ยืน
เด็กหลายหมื่นยืนแถวยาว
แวะหาชิมสาหร่าย
ก่อนเตรียมถ่ายชุดต่างด้าว
“ฮันบก”
ยกเรื่องราว
ชุดเมืองหนาวยาวสวยงาม
“เคียงบ๊อก”พระราชวัง
อันโด่งดังหวังไถ่ถาม
“จังกึม”
ผู้ลือนาม
เคยติดตามจากละคร
“ทริคอาย”
พิพิธภัณฑ์
งานสร้างสรรค์ศิลป์สืบสอน
ภาพวาดอาจยอกย้อน
ทุกภาพซ่อนความคิดคม
“นัมซาน”
นั้นป้อมเก่า
อยู่บนเขามานานนม
ปรับปรุงแล้วเปลี่ยนปม
มาชื่นชมทุกหมู่ชน
อาหารนั้นหลายอย่าง
แวะระหว่างทางทุกหน
“ชาบู”ดูน่ายล
(ซุปเห็ด)
รสชอบกล
“ซัมเกทัง” (ไก่ตุ๋น)
“คาลบิ”
“พุลโกกิ” (หมู่ย่าง-บาบีคิ้ว)
แถม
“กิมจิ” “แฮมุลทัง” (ผักดอง-ซุปทะเล)
“จิมทัก”น่ารักจัง
รสเหมือนดังพะโล้ไทย
เที่ยวท่องมองทุกสิ่ง
แวะช็อปปิ้งของฝากได้
โสม,
ยารักษาไต
สกัดได้ดอกสนแดง
สาหร่ายแพงไปนิด
“อะเมธิส”ม่วงใสแสง
ยศศักดิ์จักเริงแรง
อำนาจแห่งหินลาวา
ช้อนอยู่คู่ตะเกียบ
เงินทองเทียบของมีค่า
ของแพงแต่งหน้าตา
และของทาทั้งเนื้อตัว
ภาพถ่ายใบห้าพัน
รวมหมดนั้นฉันเวียนหัว
แสนกว่าตามืดมัว
แสนน่ากลัวไม่มีกิน
ตัวเบากระเป๋าแห้ง
ไร้เรี่ยวแรงระโรยริน
เมามึนขึ้นเครื่องบิน
กลับถึงถิ่นแผ่นดินเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น